NE TUHAF!-AKROSTİŞSensiz yaşamak; zulmetten, zehir zıkkımdan da besbeterdir bana, Elem ikametgâh eylemiştir, içimde temadi zira GÜLTEN. Nasıl istirham edeceğimi bilemiyorum bir türlü sana, Sevdan meğer ben garibana değil, yekdiğerine imiş GÜLTEN. İleri geri gidip geliyor, canan mütemadiyen nazarım, Zevke hiçbir hacet yok, yoğunlaştı apansızın eyvah bizarım! Hayat demini sürmeden, peyda oldu gibi bedbaht şu mezarım, Aklımı başımdan birdenbire ala yazan pek şahane GÜLTEN. Yeğ bir hayat mı yaşamak? Bu benim katımda ne kadar da muhal, Aşkın ile darmadağın oldu, o şirin, o taptaze zinde hal, Tazeliğini kayıp etti, bendeki öylesine dilber meal, Zira sevdadan tarafa kaderim ne kötü imiş benim GÜLTEN. Iklım, ıklım olmuş, ne kadar girdap olan dertler varsa içime, Kim söylemiş böylesine bir eda her an girer diye biçime? Kayıt bile kalmadı elan elimde, bir dilber için seçime, Irganmaktan da naçar oldum, itimat et o zaman ben GÜLTEN. Mehasinin esir etmişti, nice zamanlar var ki seni bana, Dilek dilemek için bir şeyler karaladım inan canam sana, Ilıklığın verdi bir meserret, cevap bile vermeden bu cana, Rızan ise o an için olumlu idi, kanaat ettim GÜLTEN. Bana her şey vız gelirdi, cihanda gerçek olan bir canan için, Ama yeri bile kalmadı, ne sende, ne de bende o gülecin, Ne zaman gelebilir, ne zaman razı olabilir bana için, Ayıklamak gerek böyle çetrefilli pirincin taşını GÜLTEN. Aşk hem tatlı, hem de acıymış, şahadetsin, tattım elan ben buna, Hayıf! Ziyade müteessiri dokundu bu âcizane cana, Gülerek gelmeyi talep ettim, bir fasıla ani senden yana, Üzüntün nice ağır bastı, benim o çarnaçar içime GÜLTEN. Lâyık olabilir idi, kim bilir belki sana bu alil gariban, Telakki ederdi seni de en içten bir meserretle bir canan, El âlemde tüter durur, bizde ise peyda olmaz asla duman, Ne tuhaf ve garaip bir nesne değil mi böyle olmak ah GÜLTEN! KÜÇÜK OZAN (CML DMR) İSTİRHAMNAME’DEN. |
Daim ol kardeşim