HUZURU BULUR KİŞİ
Sevdadır güzelin başına bela
Ey; laf, söz bilmeyen! Lak lak ededur Sükûttur sevenin ruhuna cila Aşığın yüzünden akan nurdur nur Gönül kapısına takılmaz zincir Nelere devadır zeytin ve incir Kimler yüreğinde taşıyorsa kir Kapkara siması olamaz zinnur Asiye Allah’a şükreden kadın Her dem Yaradan’ı zikreden kadın Nil’in kıyısında fikreden kadın Musa’ya analık ne büyük onur Fıtratın gereği amel eylersin Yoksa asaletin acep neylersin Hayvani dürtüyle kelam söylersin Oturup yılanla planını kur Garip bir insanım sınırım belli Boynumu bükerim ben bundan kelli Gün gelir göçerim arzdan temelli Bu yüzden dilim hep üç ihlas okur Uçtum kanat kanat dendi bu avdır Beni aşk odunda yakan bir kavdır Yaşamak verdiğim en zor sınavdır Kalbim içten içe derdimi dokur Tarihin başından sonsuza uzar Nice aşklar var ki destanlar yazar Nedense acısı içime sızar Kaynar yüreğimde hep fokur fokur Aşkı kalbe yazan sırlı kalemdir Sevda yakan ateş, ince elemdir Bu hal ki insanda bitmeyen demdir Huzur bulur kişi olursa şekûr NİLÜFER SARP________MART.2012 |
Her dem Yaradan’ı zikreden kadın
Nil’in kıyısında fikreden kadın
Musa’ya analık ne büyük onur"
Harika dizeler, tebrik ediyorum...