Üşüyormusun yalnızlığında,
Üşüyor musun yalnızlığında,
Kelimeler çok çaresiz, Her şeyi anlatıyor, duruşu gözlerinin hayata, Açıklama bekler oluyor yarınların. Uzanan eller yok,artık sana, Avuçların sessiz, Ağlayışların hüzünlü, Terk edilmiş hayallerin. Aksayan bir yürüyüşün var,bir de izlerin, Sürüklenen ayakların değil, Sanki yüreğin. Dönüşleri bile yok,sana yalan bakışların. Zifiri karanlığı çekiyorsun,her gece içine, Ne keşkeler,ne de belkiler, Yanıyor kıvamında yüreğinin acıları, Sırlara gömülüyor göz yaşları. Akşamları aynı yine sabahların, Dikenleri bile aynı güllerin, Kördüğüm yine,çaresiz umutlar, Ne yaşamak,ne de ölüm. |