KOKARSA KOKSUN
KOKARSA KOKSUN
Pişmiş gönüller ölendir Allahın yanında Bu sevdanın yolunda, yürek ölürse ölsün Âşık kişi ne de güzel kokar reyhanında Bu yürek yangınlarında, et kokarsa koksun Yanmak istiyorum Hacerül Esvedte kokmak Hira dağına inmek, gönülden gönle akmak Bilal-i Habeş’inin gür nefesinde çıkmak Bu uğurda eğilmedik baş koparsa kopsun Ver meyhaneci içsin, meyi susuz yüreğim Sür toprağımı çıksın, gülistanda çiçeğim Sar bedenimi taşsın, her halimle feleğim Bu sarhoş kulun halvetleri girerse girsin Hu, Hulara tutulsun, söylemeyen sözlerim Açsın gönül perdesin, göremeyen gözlerim Aksın günah kirlerin, yunamayan özlerim Bu divanecik semahları dönerse dönsün Sırlısesin halleri, ham pişmedi meyvesi Bitmedi fani dünyada nefsinin işvesi Ben aciz bir kulunum sana yanmak hevesi Bu günahkârın dizlerini döverse dövsün BİLAL TEKİN(SIRLISES) |