NEYİM BEN?Daldan dala savruldum bulamadım sığınak, Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben. Bir tek dostluk namına yapamadım yığınak, Sapıtmışın elinde kadehlerde meyim ben. Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben. Gönlüm paspas yerlerde belki de ayak taşı, Dertleriyle çırpınan sevdanın akan yaşı. Gerince ok fırlatır yarimin hilâl kaşı, Bataklıkta kamışken , şimdilerde ney im ben. Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben. Dermansızca inlerim aşığın nefesinde, Râzıyım esarete mâşuğun kafesinde, Şu bozuk terâzinin boş kalan kefesinde, Unutulmuş köşede geçersizce rey im ben. Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben. Koymadım geceleri hiç yastığa başımı, Bağdaş kurup soframa yiyemedim aşımı, Haram nedir bilmedim kaldırmadım kaşımı, İsmiyle anılmayan seslenilen hey im ben. Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben. Şimdi kürke iltifat ilim-irfan boşuna, Nâdana yar olunmaz gidemezsin hoşuna, Günün iki yüzünde tercihler hep loşuna, Yoksa da param –pulum gönüllerde beyim ben. Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben. İsmail Süklüm. |
Bağdaş kurup soframa yiyemedim aşımı,
Haram nedir bilmedim kaldırmadım kaşımı,
İsmiyle anılmayan seslenilen hey im ben.
Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben.
Şimdi kürke iltifat ilim-irfan boşuna,
Nâdana yar olunmaz gidemezsin hoşuna,
Günün iki yüzünde tercihler hep loşuna,
Yoksa da param –pulum gönüllerde beyim ben.
Herkeslerin kaçtığı vebâ gibi şeyim ben.
İsmail Süklüm.
Çok güzel büyük manalar içeren harika şiirinizi tebrik eder saygılar sunarım
Osman AKSOY