Yapıştı Kaldı
Atamadım üzerimden
Garipliğimi Ne kadar açılsam da Bir yanım hep sahilde Ne kadar yükselsem de Bir yanım hep toprakta Ruh ayrı dilden konuşur Beden ayrı telden çalar Arada kalır yürek sızlar Ah bu tezat, bu ne azap Atamadım üzerimden Yalnızlığımı Bir elimle gül dererken Bir elimde ısırgan Her şeyi bilip uçmak isterken Bir yanım hep cahil kaldı Ruh ayrı dilden konuşur Beden ayrı telden çalar Arada kalır, yürek sızlar Ah bu tezat, bu ne azap Ahmet TUNCER |
Bu ne azap kardeşim ?
Ama dünyadaki her şey de tezadlar üzerine kurulu, değil mi ?
İnsan da...
Çok manâlı bir şiirdi.
Yüreğinize sağlık.
Berhudar olun...