ONUN BUNUN
Pejmurde zamanlar
kayak altında çizmiş yüzünün façasını, bildiği… bilmediğinin ortasında kanamaların durmazlığı için için ağlamanın ertesinde hırçın bakışları beddualarına dönüşür Allahsız bakışlara, bıraksalar kara boyayı yeşilin orta yerine çakar de hayat de dünya adına namusun peşinde viran olan sarı dilber için hiç onun olmadı ki sarı saçları, fırlatır ortalamadan alnın ortasına aynada iki ucu keskin lanetleri, o seçkin değildi onun bunun çocuğuydu keşmekeş olan kaldırımın ardından soğuk, yalın ayak maratonu bitiriyordu yoksa kısamıydı ki lanet olsun mesafe ne fark derdi ziller çağırıyordu gülücüklerin ardında gitmekle kalmak arası kalmayacaktı çekmişti keyfi kıyaktı, onun bunundu adını bilmediği anası bekleriydi nur ışığını uzatan, sat bu ziyanlığı kurtul esaretten koçum ezilmişlik ve Allahsız bakışlar olmayacak orada özel olacaksın, titreyen bedeni teslimiyette ve tebessümü yok… Ey Allahsızlar daha on yedisinde idi… 17.10.2007 Berna Çankaya |
Tebrikler...
Sevgilerimle....