değişiyorum..bir çocuk değilim artık.. komşumuz da ayla abla değil bir kadın oldu o da gözümde oysa ne çok severdim çocukları ve çocuk yüzüyle başımı okşayanları.. yalandan kızsam da severdim onları.. bir genç değilim artık.. dedemin babası zamanı anlatırlardı ne rusu ne amerikası varmış buralarda barış için kaç kez savaşmışlar oysa amerikan şapkası ve rus salatası.. seccadeden çok gözümüze çarpan.. bir şair değilim artık.. daha fakir olduğum zamanlarda bile elini açıp allah rızasıyla dilenenine kaç kez boşalttım cebimdekileri bu çokluk onun bereketi olsa gerek.. peki kalbimizdeki yokluk neyin nesi.. nefes alıp veren biri ne kadar canlıdır ve yatıp-kalkan biri ne kadar hayattadır nedir insanı olduğundan uzaklaştıran bilinenlere rağmen onu mayıştıran iki sonraki günün planı mıdır yoksa onu bu şekilde dünyaya alıştıran gülmüyorum-ağlamıyorum da nedir ne değildir anlamıyorum da sadece seviyorum ve bekliyorum ama gittikçe de değişiyorum.. sen gelmezlik edersen kapıma yaslandığım duvar bile acır bana ben daha şanslıyım senden diye ve iç geçiren o değil benimdir artık tiksindiğim tüm canlılar salınırken ve bir iş uğruna ölüp dirilirken bizim oyalanmamız bana fazladır.. sen gelmezlik edersen ruhuma kalbim olur da kapılırsa anlamsızlığa affet-sen bilmezsin açılmaz ellerim duayı bilir de utanır söyleyemez dillerim sen anlarsın-sen bilirsin ya beni ya alıp da getirmeseydin ya da bıraksaydın beri.. sen gelmezlik etme dünyama faniyete sarılan ben yeterim sana sen dokundukça konuşmadan kulaklarıma her anlamı bir bir açıklarım ben sana.. güllerim soluyor belli değil mi ömrüm kısalıyor gel artık n’olursun ölüyorum beklediğim her gün seni ve istemesem de büyüyorum ve biraz da değişiyorum.. |
nefes alıp veren biri ne kadar canlıdır
ve yatıp-kalkan biri ne kadar hayattadır
Değişmeyen ne var ki?
Ama iş güzelliğe değişebilmek.
İş kalbindeki çocuğu yaşatabilmek.
Çok güzeldi... tebrik eder,
Selamlar, saygılar sunarım.