OKUL YOLU
Yedi yaşındaydım
Okula gitme çağımdı Köyümde okul yoktu Komşu köyde bulunan okula Gitmeye başladım Bu arzum büyük başarı Köyümden çıkmadan Köpeklerin korkusu sarardı Yollar uzak Yağmur çamur demeden Kardan borandan Fırtınadan dumandan Gözlerim görmüyordu Bazı gün yolumu kaybederdim Hele bir de tipi çıktı mı? Hangi yola gittiğimi bilemeden Gözlerim kapalı giderdim Kurtlar kuşlar beni yiyecek diye İçerimi korku sarar dı Ayağımda yırtık cizlavet lastikler Kızak gibi kayardı Kaymak bir yana dursun Eksi kırk derecede Kulaklarım yüzüm ve Ayaklarım donardı Okumak böyle ise Ben böyle okudum işte. Şair = Öztürk Erbek |
HER BİRİMİZ AYRI AYRI YAŞADIK SİZİN YAŞADIKLARINIZI
HELE BİRDE GÖGZÜ GÖRMEZSE FIRTINADAN
O ZAMAN BİNBİR KORKU
TEBRİKLER
BANA O GÜN KÖTÜ GÖRÜNSEDE BU TATLI BİR HATIRA OLAN O YILLARI