DELİ GÖNÜL
Farzları unutup vacibi vurdun
Abdesti vaktiyle al deli gönül Kıbleyi şaşırıp riyaya durdun Namazı hakkıyla kıl deli gönül Kaleler yıkıldı burcun döküldü Duvardan kerpicin bir bir söküldü Saçına yılların ahı öküldü Nedir bu sendeki hal deli gönül Bilinmedik yere varıp oturdun Kızgın kum üstüne serap yatırdın Her gördüğün aşa sokum batırdın Bul öğüne kaşık çal deli gönül Yeldiğin yetmez mi her hevesine Tükenip durdukça vur nefesine Esir düş tuzağın gir kafesine Gayrı bir kararda kal deli gönül Boranı eksilmez efkarlı dağın Uslanmaz bir türlü yüğrücek çağın Ne zaman düşmedin nefsine ağın Kırılır bilmeden dal deli gönül ÖKÜLMEK yığılma toplanmak YÜĞRÜCEK hızlı çevik yasemen akyürek ankara |