KİMLER OTURMADI Kİ O BANKAYorgun ayakların dinlesin, Hızla yürüdün yollarda çaresini aradın yalızlığın sessizlik eşlik etti hüznüne gözyaşlarında cabası, yüreğinde bir ince sızı bedeninde yaşlılığın tortusu gitmiyor artık ayakların, köşebaşında bir park parkta sonbaharın sapsarı şalı hadi…. Yorgun ayakların dinlesin. Aşkta mutluluk….. ve perde……… Sevgiye ilk defa ruhlarını bu bankta çözdü kızla erkek ürkek bakışları parkın hüznünü yırttı titreyen yürekleri bir vuslatla ısındı. Dünya durdu zaman rahminden mutluluğu doğurdu. Evsizlerin pamuk yatağı, Gece şefkatli örtüsünü bu banka bıraktı. Bir masum can Yaşamın bütün korkularıyla banka uzandı yarın umutlarını başına yastık yaptı ay ışığı aydınlatacak düşlerini yaprakların sesi annesinin ninnisi kirpiklerine oturdu yaramaz çocuk misali uyku ve gecenin siyahına daldı………….alev yavuz |