Burada, neler oluyor?
bir dalın bedeli mi olur, asla deme
kolun koparsa, iyimi
söğüt gölgesi mi burası dersin de, söğütten geri durmazsın
ellerinde bin bir iz ve bin bir kir de niye?
içimde de bir gül var, dersin
aslen sen, rezilliğin içinde kalmış bir rezilisin

bilir misin ki sen, iblisle bile sollaşarak geçersin
sus sakın, konuşma; bir şey deyişte de, hemen kükreme
yaşamın sen de, iksirine gireceksin
nefsin zehrini; yeniden doyana dek tadacaksın
ta ki gözün, doyana kadar

ilk basamakları, dosdoğru seçenler
çevrelerini, ve kendilerini çok iyi düşünürler
neyle yatarlar, onlar bilir misin
kalkmak istedikleriyle
tamah tohumu değerse dile, lezzetin tartısı bozulur
aç gözlerle dalar her şeye, vicdan yok olur
sevgiler ve saygıların artığına, muhtaç kalır gönüller
emeğin teri, hemen kurur
güven duyulmayan bedenler, gölgeden korkar olur
yaşam da; rastgele sığınılamaz ki, bir yüceye
inanç yok
değer yoksa
kula kulu kurban ediyorlar insanı, bu dünyada
tapılan çıkarların, tamtam seslerinin altında

kirlerle gir bakayım sen sessizce, bulanık gönüllere
kahpeliklerin, bir gün yüzüne vurulacak
debelen debelenebildiğince, boşa geçmiş zaman sorulur
içte yatan o ibrişim kuşak, kucaklayıp sarıp sarmalayacak
ektiğin tohumun, hükmünce
her nefes
her adım
sanma ki yalnız sanadır, etrafa da bulaşırlar
onlardan da payın olacak, yakana yapışılacak

ismin ve cismin nerden geldiğini, bilemedin
bilemedin; bunun sonu da, nereye varacak
hak tecelli ettiğinde, her şey duracak
sel sefil bir vaziyette, keşkeler dilini saracak
duyamadım, deme ha sakın!
toprağın, seni doyuracak
girdiğin yer ışık mı, karanlık mı bilmem
sende varsa emel, şavkı bir güneş gibi doğacak
yoksa!
üstünde, ne kadar zulmün varsa
o denli de el, yakanı paralayacak

yada, yağdıysa nurun
yeter artık bunaldım
gelipde; sunun şu şerbetimi hurilerim, ben yine susadım...






(12.03.2012)AZAP...






DOST GÖNÜLLERDEN İNCİLER:


BU DEVİRDE İBLİSE NE HACET

Benim iblis,bildiğim,
Senin şeytan dediğin,
Tövbeye gelecek,
Neredeyse günümüzde.

Sen insanlığın neresindesin?
Söyle...

(( Bu devirde iblise ne hacet,
İnsan müsvetteleri varken...))

Turgay TÜRKMEN