YORGUN...
Açıp durma yaban sönmüş yaramı
Anlatmaya kalksam sözlerim yorgun Ak olmaz uğraşma benim karamı Silmeye çalışsam izlerim yorgun Düşündükçe diken olur tüylerim Yıllarca çektiğim nasıl söyleyim Kas katı kesilir saymaz dillerim kalkmaya uğraşsam dizlerim yorğun. Bir gayret bir umut görsemde keşke Tarumar yüreğim aldanmaz köşke Zorlama ey zalım zamansız meşke Aramak istesem gözlerim yorgun.. Ömür yokuşunda yürürken beden Çıkan engellere sorulmaz neden Birdaha dönermi ahire giden Bahardan geçtimde güzlerim yorgun Batını’yim. bağrım kırk parça olsa Sararsa bu benzim gül gibi solsa Toplanıp içime gam yükün dolsa Yokuşu çıkamam düzlerim yorgun.. Aşk ile hü, Murad-ı Batin..12.03.2012. |