AĞIT YAKMAYIN BANA
Bir gün gülmedi kader artık ümidi kestim
Bıktım yalancı Dünya öyle küstümki sana Çilelerle savruldum bir lodos gibi estim Canım birgün çıkarsa ağıt yakmayın bana Ömrüm fasıla geçti dertlerime yanarım Yıllarca göğüs gerdim huzur sevgi ararım Hüzün dolu yüreğim sevgi dolar sanırım Canım birgün çıkarsa ağıt yakmayın bana Felekle uğraşamam bıraktım ben kaygıyı O yürekten çıkardı sevgi ile saygıyı Kalbim yosunlar tutmuş yitirdim tüm duyguyu Canım birgün çıkarsa ağıt yakmayın bana Karardı tüm hayatım ne yapacam şaşırdım Kalmadı mecalimde dert ibriği taşırdım Yılgın ve bitap düşdüm mutluluğu kaçırdım Canım birgün çıkarsa ağıt yakmayın bana TÜLAY*ASLAN |