KADER...
Aynaya baktığımda berfin gibi,
Soluyorum çaresizce, Korkuyorum, ağlıyorum haykırıyorum... Çaresizliğim den her gün hatırlıyorum anılarımı. Yüzleşmek ten korkuyorum... Kader en son beni gülerken yakaladı, Ama çaresiziğimden korkudan güllüyordum. Gülüyordum çünkü yüzllleşmekten çekiniyordum. kader beni ilk başta ağlarken sezdi... AHMET YAVAŞCA.. |