ŞİRİN DİKİLİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1980 YILINDA DEMİR ATTIĞIM DİKİLİ’DEN BİR TÜRLÜ AYRILAMADIM
Bir tepeye çıkıp seyir eyledim.
Dört yanı bezenmiş güllere dikili. Baktıkça mutluluk huzur buldum. Çamları uzanmış göğe dikili. Önünde deniz uslu uslu yatıyor. Oltacılar sıralanmış olta atıyor. Yakamoz pırıl pırıl ay batıyor. Dalgıçlar dalmış denize dikili. Bakmayınca bu güzellik görülmez. Dikili’ye varınca geri dönülmez. Hangi mevsim yaşandığı bilinmez. Özlemin buram buram tütüyor dikli. Temiz sahilin kırk kilo metre uzuyor. Yerli,yabancı gece gündüz geziyor. Ressam tuvale, manzaranı çiziyor. Güzelliği dillerde olan dikili. Salı pazarı sebze,meyveyle süslenir. Arnavut kaldırımları kilit taşlarla döşenir. Çeşit çeşit taze balıklar tezgaha gelir. İyodu bol havasıyla özlem duyulan dikili. Dağını,ormanını günlerce gezdim. Şifalı sularından binlerce yüzdüm. Övgümü düzerek güzelliğini yazdım. Efeler diyarı, güzeller elisin dikili. Kahraman VARDI |