HAYAT VER ANNEMBir imkânsıza kaptırdım kendimi Çok özledim anneciğim ben seni Duyup ta gel desem gelemezsin ki Kalk ta mezarından sar beni annem Ne sesin geliyor ne de bedenin Bu yüzden mi yanıyor her bir yerim Olmazsa olmuyor elimde elin Kalk ta mezarından sev beni annem Senin sevgin yorgan olurdu bana Üşümezdim kışın tam ortasında Dertleşirdin benle ağladığımda Kalk ta mezarından dinle derdimi Doymadan doyurdun aç bırakmadın Sen varken ele hiç muhtaç olmadım Ben şimdiye kadar böyle yanmadım Kalk ta mezarından söneyim annem... Ayağım elimdin hem de sesimdin Sen benim hem annem hem de kalbimdin Kalbimi toprağa götürdün benim Kalk ta mezarından hayat ver annem Yar acısından da beter bir acı Resmine bakınca çöker içime bir sancı Ya gel, yâda yanında bana da yer aç Yoksa dinmeyecek bendeki sızın annem… Ceyhun ALTUNKAŞ |