DEĞİLKİ
Ben kendi dünyamı yaşıyorum,
Dünya benim dünyan değil ki, Aldığım bir anlık bir yudum nefes, Yaşamak için bir neden değil ki.. Dost edindim kendimi Allah’a, Ulaşmak tek isteğim tatlı feraha, Kül oldu kalbim alev, alev yan yana, Bir avuç suyla söndürmek elde değil ki.. Buldum kendimi nihayet bataklık içinde, Hayır yokmuş anladım bu hayat gidişinde, Neşe dolu ömrümün acı çeken sesinde, Bu hayat hikayesini duymak elde değil ki.. Yaşamak bumu Allah’ ım acı ile imleyerek, Ne olursun Allah’ ım sen kurtarıcı diyerek, Dostlarım kahrolmuş dünya acı diyerek, Anlamsız bir dünya kurmak yaşamak deği ki… Kimi neşe arıyor, kimi de kahkaha, Bilmem ki mutluluk nerde bulana, Gitsem bile bu hayatın sonuna, Sonuna varmak bir amaç değil ki… |