KALBİMİN NEFRETİ
Sen değil sadece kalbimin dünyanın nefretisin
doğan ve batan güneşin nefretisin Öten kuşun dağın taşın nefretisin Ağaçların dökülen yaprakların nefretisin Gülen ve ağlayan bebeklerin nefretisin Dökülen saç tellerimin kirpiklerimin nefretisin SEN YARA ALMIŞ KALBİMİN NEFRETİSİN İçtiğim suyun çektiğim dumanımın nefretisin Geçtiğim yolların sokak lambalarının nefretisin Başımı koyduğum yastığın üstüme örttüğüm çarşafın nefretisin Gelinciğin, menekşenin ulaşılması zor olan kardelenin nefretisin Yazın, kışın, ilkbaharın,sonbaharın nefretisin Cüzdanımda taşıdığım resminin nefretisin SEN YARA ALMIŞ KALBİMİN NEFRETİSİN Sen sıcağın soğuğun nefretisin Kullandığım aldığım ve verdiğim nefesimin nefretisin Havanın toprağın taşın suyun ve ateşin nefretisin Gözümden akan göz yaşımın kalbimden gelen merhametimin nefretisin Duamda ettiğim duanın nefretisin SEN YARA ALMIŞ KALBİMİN NEFERTİSİN Sen siyahın üstüne yazılan kırmızı rengin nefretisin Kar gibi beyaz olan kefenin nefretisin Gece gibi karanlık olan mezarın nefretisin Sen gece ile gündüzün nefretisin SEN YARA ALMIŞ KALBİMİN NEFRETİSİN. YAZAN SULTAN ÇETİN |