İNSANLARI GÖRÜYORUM
Sokakları
Caddeleri Kaldırımları Merdivenleri bir bir..! Güneş tepemde Kızgın asfaltta yürüyorum... Kar Yağmur Çamur Tipi demeden Mahalle mahalle yürüyorum.. Karış karış Ülkemi arşınlıyorum. Okyanuslara susamış Aydınlığa hasret yüzlerde Hayat arıyorum. Adımlarım büyüyor her gün biraz daha İnsanları görüyorum Bir parça ekmeğe, Akan zamanlarda Heba olmuş emekleri Bir damla umut bakışlarında Düşmeye göz pınarlarında Nereye diyorum ? sonra.. Adımlarım küçülüyor ansızın Evlerde hapsolmuş Koca koca adamlar kadınlar genç genç "Elim iş tutar ..." "İş olsun yeter..." Çocuklar ellerinde çantaları Öylece koşarak sokaklarda Duvar diplerine tünemiş yaşlılar. Adımlarım kesiliyor Bu gidiş nereye...! |
tebrikler,
sevgiler..