YOKSUN İŞTEŞimdi hiç olmadığın kadar uzaksın, Uzansam ellerin, Dokunsam suretin kaybolur.. Bir sitem,bir hayal.. Aşk mıydı, Durduğumuz sokak, Yediğimiz ekmek, İçtiğimiz su, Kutsal olan neydi, Ve tutan neydi , Bir arada bizi.. Dokunan neydi tenimize.. Özlenen,özleyen... Hangimizdik, Gittiğimiz yol, Saydığımız parmak hesabı, Bilmeden şafak türküsünü, Ömür mü tükettik.. Uzansam ellerin, Dokunsam suretin kaybolur.. Sesini mırıldansam da, Yoksun işte, Hiç olmadığın kadar.. BİLAL YÜKSEKTEPE |