HÜZÜN
hüzün ki ne hüzün
kalbime saplanmış hançer gibi batıyor bir değil bin kurşun atarmış gibi yakıyor düşman kendimmiş gibi beni bana çatıyor neyim kaldı bilmem hala beni yıkıyor sözün ki o sözün torpillenmiş gemi gibi baş aşağı eden beni bütün suç bendeymiş gibi tertemiz eden seni alaycı bir ifade ile ağızından dökülen sözcüklerin neyim kaldı bilmem hala beni suçluyor |
samimi bir şiir