KARANFİLİN DÜŞLERİSen yokken hicran düşer etrafı sularla çevrili yeditepeye ben ki seni beklemekten saçları ağaran huri bir an düşünemedim sensizliği severim ne olduğunu bilmeyen sevdaya inanmayanların kentinde bakarım gözlerine boğulurum koyu maviliğinde dokunurum yüreğine daha da severim acını paylaşırım hüznünü sevdanı pişmanlığını merhem olmak isterim açılan yarana neyse çözümü arar bulurum senin için dayanamam o boncuk gözlerinden akan yaşlara sen ağladıkça boğulurum denizinde gülersen güller bahara açar yüzünü renk renk bakarım hayata güzel kokular veririm ama sensizliğimde boynumu bükerim... |