Bitti...Cami avlusunda it leşleri durulması güç kerpiç odalar çiğ damlasında bir sabah kan kızılında bir akşam ... O gün bir söz Omurilikten saplanacak felç olacak bir yanın bir yanında saklayacaksın pejmürde yalanı dik duracaksın ... çatalca sisinden keklik sesinden dört minareden mahrum kaldım anne cami avlusunda it leşlerini ben topladım etiyle kemiğiyle heryanım çakal tuzakları sol başımda çengelli bela ben niye öldüm anne ... O gün bu söz kutsal haneye çıkacak ben ne güzel yaşadım hep aksak kalacak bir yanın belli etmeyeceksin dik yürüyeceksin ... üryan iblise saf başımı üç parçada yıkattılar çatlamış dudaklarım konuşmayı unuttular ben niye sustum anne ... O gün bu söz bozacak sükutu parlayan gündüze saklayacaksın parça parça olsada bir yanın anlamsız güleceksin eğilmeyeceksin O gün bu söz öz ağzından çıkacak bitti... |