ölüm şaire bir kez daha dokunamadı
şair paslı bursalıyla cümlelerini yardığında
amuda kalktı Tanrılar, şiirin kanıyla yıkanan kelimeler isyanın çetrefilli yolunda ceset kokan azrailin namlusuna yaşamı kustu, ve ölüm şaire bir kez daha dokunamadı, ağlasın sana susamış makber, kefenliler içinde... |