Küf Kokuyor Her Satır
Anlaşılmaz şiirler yazmak için sakladığım kibrit kutuları
Aynalı sandıkta saklı Tavan arasında Şimdi küf kokuyor her satır Okuyup okuyup üflüyor, kötürüm bir büyücü Çarpılmış şiirlere Akıl yerinde durağan, çark etmez ki yer yerinden oynamadan Yiğitsen Ruhu zapdet, teni değil Kıran kırana bir savaş ki Can havliyle dişlenmiş toprak Kör, sağır, dilsiz, elsiz ayaksız terk edilmiş Gaz odalarında nefes almaksa yaşamak Edna düşlerde sevişmekle mi gelirdi ecel İç Kanamaydı oysa ölüm sebebi Kırmızı ışık aşkları yaşanırken Renk renk ölümler kutsal kâselerde Davudi yaşama inat Payalı teyküller birbirine aşık attı Siz boyası tükenmişler bekleyin arafta Maverada kalmış sevdaları Aşkı, aşkla aldatana mubahtı aşk Ah keşkelerin eşiğinde aminsiz tövbeler İncir yaprağının örttüğü bedenleri Aklayınca toprak Çizdiğim resimlerdeki kızgın adamlardan korkar oldum Oysa annem bana hiç kızmazdı Kolunu bacağını kopardım diye Çünkü sarı saçlı bebeğim hiç olmadı Şimdi ne çok bebeğim var kolsuz bacaksız Hançer deliği kanayan gönülleri öpen Çatlak dudaklar şimdi tütün yanığı Ten uyuşmazlığına yükledik ihanetin sebebini Kan uyuşmazlığıydı oysa Bir çöplükte boylu boyunca uzanmış yatan Sen, ben, belki hepimiz Yasaksız ülkenin mutluları da mutsuz Soruyorlar, yağmur denizlere neden yağar ki Yanıldılar Sadece kızıl akşamlarda çıplaktı kral İmdat çığlıklarıydı hüznüm Anlamadılar Şiirlerim kadar anlaşılmazım şimdi Eyvallah.. yabaninciri . |
Ödülü ve övgüyü fazlasıyla hak etmiş şiiriniz...