KADER HAMKUMUYUM,dört duvarlara hüküm giydim
sürgün olmusum dört duvarlarin esaretine
ömür boyu hüküm giyip hapsolmusum gavurellerine duvarlarda konusmuyor, ben derdimi kimlere söyleyim anam yokki ;kizim deyip göz yaslarimi silsin babam yokki yanimda, kucagina yatipda hasretimi bitireyim hapsolmusum uzak yollara,ben nasil güleyim yillar domino taslari gibi birbiri ardina insafsizca devriliyor ellerime kollarima zincir vurdu gurbet izin vermiyor ki vatanima geri geleyim yagan karlarin üzerinde gezip ; ben geldim!! diye, ayak izlerimi dosta düsmana göstereyim izin ver kader izin verrrr , gözlerimi kapamadan bende anami, babami dünya gözüyle son bir kez göreyim öleyim ben öleyim,anamin, babamin, bacimin ,gardasimin ugrunda gurbetde öleyim hasretin bagrina siginmis ,azad edilmemis bir köleyim kimler hatirlar beni vatanimda? unutulmusmuyum ben nerden bileyim? memleketime gidip camligin basina cikip; ben geldim bennn!! diyerek ölmedigimi bütün yozgata göstereyimm iste o zaman saritoprakliga gurbetbaci,hasretin hancisi diye gömüleyim öleyim ben öleyim, Vatanimin topraklarina kahramanca bedenimi azad edip öleyim ruhumu kuslar gibi özgür birakipda memletimde huzur icinde öleyim |