BENİM MELEĞİM
Benim meleğimin çocukları kumlarda oynarmış.
Benim meleğimin çocukları misket oynarmış, Ama kirli bir dünyanın içinde, Benim meleğimin insanları hep gülermiş. Benim meleğim yapboz dünyaya inanmış. Benimin meleğimin çocuklara olan sevgisi kutsalmış, Benim meleğim benim gibi çocukluğunu özlüyormuş, Ama benim meleğimden haberim yok. Benim meleğim yapboz dünyaya aldanmış. Ve şimdi ben sesleniyorum ona, Ben düşünüyorum seni kukladan insanların arasında, Ben düşünüyorum seni gecenin ayazlığında, Ben düşünüyorum vakitsiz zamanlarda, Benim sevdigim yapboz dünyaya aldanmış, Ben düşünüyorum seni kar yağarken bulutların üstünde, Ben düşünüyorum seni kardan yapbozların içinde, Ben ölmüşüm ruhum şadolmuş yıldızların arasında, Ve ben bir gün onun gülümediği yıldız oluyorum. Ve ben aşk parlıyordum adeta AHMET YAVAŞCA..... |