BİR TEK "ALLAH" DESEM ve SUSSAM
Yükselsem bir zarîf hüznün kanatlarında
Çocukça ma’sûmluğumun Unutsam bir an için aldatan debdebesini, Şu yalan dünyamın. Sersem avlusuna gül kokulu seccâdemi, O güzelim Ka’be’min. A’mâ olsam, lâl olsam, cîfesinden melâl olsam. Terketsem mâsivâyı, Nedâmet yağmurlarımda pişmanlığımın. Meded Ya Afuvv" dedikçe , Yansa, kavruılsa dilim. Tesbiîhlerle döne döne, Semâ etse yüreğim. Dursa zaman… Tek Bir "ALLAH" desem, ve sussam. Islansam Sen’in rahmet sağanağında, Sırılsıklam, serîn ve selîm. Gülistân olurdu bana İbrâhîm misâli, Yakan susuz çöllerin. Aşkının nârında nûrun vardır, Senin eyvâhında sürûrun vardır EY ALLAH’IIMM bilirim. Sevocançiçek |
Güzergaha girildiğinde; atmosferi aldı götürdü tenteneli derin manalara..
Vurgular göze çarptığında, yürek suskunluğunda dile varamıyor kelam…
Evet:
Bilenle bilmeyen hiçbir olur mu?
Elbette bir olmaz..
***************O’nu bilmek saadettir******************..
***************O’nunla susmak şahadettir.*************dedim saygılarımla efendim..
T E B R İ K L E R……………