KABUK TUTMAYAN SEVDA YANIĞIkoca çınar yüreğimde yama kaldırmaz dikiş tutmaz bir sevdaya saplandım her iç çekişimde yapraklarım dökülür dallarım kırılır kuşlar bile yuva yapmaz oldu kuytularıma hıçkırık yüklü rüzgarlar eser bedenimde bakmayın gövdemin dimdik duruşuna ağlamaklı hiçliğimi köklerime sıvadım ben bilemem göçmen kanatlı sevişlerde ateşimi söndürmeyi bilemem ucuz gülüşlerde renklere bürünmeyi ben bir seni bildim sana kandım sana yandım bu ateş hanemde hasretine alevlendikçe bacalarımdan hüzün tüter geceye kabuk tutmayan bir sevda yanığıydı benimki nefessiz kalan özlemlerime sancılı denizler bile kucak açarken nehirlere kucaklarım boş kaldı iklimlerim çöl oldu bu bekleyişlerin yükü ağır geliyor omuzlarıma bir güvercin ol kon yüreğime inan ki bir değil bin dert taşırım sırtımda bu koca çınar yüreğimde dimdik duruşlarımın içi çürümeden gel kucaklarıma dol taş iklimlerim şenlensin renklerinle... 10/10/2007 DM |
güzeldi şiiriniz tebrikler
ve hayırlı bayramlar diliyorum
sevgilerimle beraber