ONDÖRT ŞUBAT
Arşa eren çığlığım, gitmemiş kulağına
Uyandırın uykudan, duysun beni yar bugün. Yıllarca boyun büktüm, hep sustum karşısında Sakın isyan sanmasın, bir çift sözüm var bugün... Sanmasın ki; kaybolup yok oluşum kibirden Gözlerinden aldığım ışığı kesti birden. kendine çeker beni, sanki bir el kabirden O yüzden koca alem, dar geliyor dar bugün... Neşeye yer kalmadı, içerim doldu elem Yazmaya kağıt yetmez, dayanmaz hiçbir kalem Dört mevsimi yaşarım, şahittir bütün âlem İçerimde Lav kaynar, saçlarımda kar bugün... Diyorlar yazık ettin, sen onca yıllarına Ömrümün önemi yok, yar sarsa kollarına. Üçyüz altmış dört günü, baktımda yollarına Bugün ondört şubatmış, zor geçiyor zor bugün... |