Salıncak
Yorgunum
kendi sesim uzaklardan geliyor gibi insanlar uzaklarda kaybolmuş gibi uzatıyorum ellerimi uzatıyorum fakat dokunamıyorum korkuyorum bu sessizlikten korkuyorum bazen kendimden Seni daha çok arar oldum bugünlerde yıllar öncesinde olmak istiyorum o günlerin içinde bir dakika olsun yeter diyorum insan mutsuzsa mutlu günlerini özlermiş ben bunu değiştiriyorum insan mutluluğu bilmek için önce mutsuzluğu tatması gerekiyormuş herşey adım adım sona yaklaşıyormuş bu dünyanın düzeni böyle kuruluyormuş insanlar birbirlerini hep bu düzen için de yaşıyormuş ben böyle bir dünya istemiyorum yeter diyorum artık yeter vazgeçemiyorum düşünmekten kahrediyorum kendimi üzüntüden sarılıyorum kendime teselli ediyorum duvara dönüp yüzümü sen boşver bunları diyorum BOŞVER hayatta herşey bir vardır bir yoktur, gül geç herşeye, aşka sarıl, kendine sarıl, düşlerine sarıl Boşver geçmişi, geleceği hayat küçük bir çocuğun salıncakta sallanması gibi sakın düşme oğlum, sakın düşme bir yerini kırarsın bir daha doğrulamazsın. |