...Ölüm Yağmurları...
toprağa ekili sancılarım
büyüdü akşamüstü yağmurlarıyla oysa ben daha yeni kavuşmuştum huzura katranımı atmıştım içimden faleze dökmüştüm kaygıları bir sahur karanlığında niyetliydim mutlu olmaya gülecekti sözlerim ve şarkılarım şen olacaktı filmlerim hep kavuşmalara bitecekti ve ben artık kimi sevdiğimi bilecektim .. kendimi... kalyonlar doğmayacaktı içimde boşluk çıkmayacaktı karşıma her şiirde ve her şiirin en mutlu yerinde duracaktım ben dünyalar benim olacaktı seviyorum diye kendimi herşeyde biraz ben bulacaktı herkes ve herkes biraz ben olacaktı gel gör ki... neye atsam elimi, kara leke bulaştı içime doldu kırıklar bulutlar üstüme geldi umarsız bir med-cezirde kirlettim kendimi... poyrazına attım yokluğumun düşümün oyuklarında kırdım dişlerimi kan tuttu duygularım gün batımının yargısız infazıyla hapsedildim korkumun mahzenine toprağa ekili sancılarım büyüdü akşamüstü yağmurlarıyla... -tam da ölüm kokuyordu gece- |
Tebrik ederim...
Saygılar sevgiler...