Hüküm...
Hüküm…
Kimi görsem yok hükmündedir Bir gölge oyunuymuş Perdeler viran Ziya çekildi sükuttur devran Ve leyli bakışlar Yabanıl bu duyuş aşina değil Kim’liğimizin kimliğinde saklıyızdır Adem’in firkatinden beri Baharın encamına Cananın serencamına yasaklıyızdır… Duyuşlar bize ferman indirmez Celladı daimmiş her nefes mahkum Kim hürriyetiyle yaşlanır Bir mızrak boyu yaklaşmış güneş Alemin kıyametidir adem Her bakış bir yanlış hüküm Her kalem sancılıdır Hangi divan tamam oldu Leyla’nın enzarında yabandır Mecnun Kapılar ardı sıra beratlar tuğrasız Bir kalem ki istemez ferman Hüznün eşiği hükmün habercisidir Kimi görsem yok hükmündedir… Fatih Zeyrek (08-02-2012) |