Düşünmek ona el vererek yürümek!Düşlerde sevmek hiç değilse yetinmek Halin sesine kulak vererek ki çekilmek Ona olan özlemimi her daim yeşertmek Onsuz hemhal aşkıyla zikrederek ölmek Biliyorum ki ne baharım ve bir hazanım Kalemle nakşedecek kadar ne nakkaşım Hal ki bahşedeni anarım onunla yanarım Sevdamı etrafıma bakınır halime ağlarım Hal çaresiz, izan yetersiz, idrakleri sessiz Ne muratlar kursaklarda günden habersiz Meşk meyvesiz, zikir hissiz, âlem nefessiz Seyirler ücretsiz, panayırların hali mertsiz Sevemem billahi, sevginin dilini bilmeyince Düşünemem kuvvetin sebebini reddedince Tefekkür ki halin derinliğinde alınan nefeste Aşk ki kimliğin ruh bütünlüğünde ki yerinde Hasret kim için sevgiyi bahşeden ötelenirken Rahmetin membaı bilinirken nefeslik can iken Beyini besleyen kan belliyken hali inkişaf eden Oysaki bir yürek zannedilen kalb yerindeyken Mustafa Cilasun |