Meded ey zaman, bir parça kestir
Kestir bir parça ucundan zülfünün;
Gönül şarkılarını söylerken Safiye Aylâ,
Firak ey felek firak!
Ve bir o kadar da hüzün.

Ilık gazozlu, aynalı taraklı
Çok tramvaylı geçen yazlar
Spor ve Sergi Sarayı’na hayran şehir...
Cambazhaneli geceler, gök havai fişekli
Budur ellili yillarin hayâlimdeki şekli.

Yenildik sana ey zaman, bu kesin fakat yine de,
Yine de demek isterim ki derdimi,
Yahya Efendi dergâhina en muvafik derdimi,
Arzetmege bir dem bulamadim
Buna izin vermedi felek.

Sana yaptirayim ey zaman-aman
Insan kemigi tarak,
Tara kâküllerini ve ellili yillari
Bir yana birak.
Derdimi arzetmege bir dem bulmamişken ben,
Ey dost, tanidilar seni ve derhal geri aldilar
Sari giymesek de olacagi buydu zâten.
Bekle orda üzerin sari yapraklarla örtülü
Âhüzari beni muhtemelen aglatabilir,
Lütfen uyarin Bülbülü.
Söyleyin Bülbüle nâliş filân etmesin
Bu bahar Feriköy’de kalsın
İstinye’ye hiç gitmesin
Esther Williams’lı ayna, plastik tarak
Çok Fahrettin Kerim’li ve Ulunay’lı bir yaz
Ey zaman, tara sen yine kâküllerini
Ve ellili yılları
Bir yana bırak.