DOLAŞTIM DÜŞLERİMDE
DOLAŞTIM DÜŞLERİMDE
Düşündüm de düşler kurdum kendimce Neye koştum durdum neye yoruldum Bir yaprak bitinin ünlemesiyle Bir ormanın inlediğini gördüm Gergef misal dağı saran bulutla Rahmeti çağıran engin umutla Gerçeklerden öte hülyamı ördüm Firar etti birden düşüncelerim Aştım da açıldım dağın ardına Fikrim pervaz etti bir kuş misali Baktım Karadağ’ın ta tepesinden Daldım vadilerin yeşil göğsüne Bitmeseydi keşke tükenmeseydi Beni mesrur eden yakaza hali Uyurken kabımı dar etti bana Tilki sancısına eşdeğer sızı Gözümde büyüdü alaca şafak Ufkumu kapladı soğuk kızıllık Beyaz kara düştü koyu kırmızı Sonra göğü örttü koca bir kapak Arkasından biteviye ıssızlık Yeniden içime döndürdü beni Aklımdan savrulan muğlâk hissiyat Her nereye çarpsa dönüyor geri Belki çarptığından daha da seri Gayri anladım ki boş bile olsa Doluya gebeymiş bu hoş gezegen Mesnetsiz efkârın yok imiş yeri Yinede dalarım bazen derine Hayaller kurarım yeşilden aldan Tadarım bilerek zehirli baldan Öyle ki hoş gelir yar salıncağı Nasılsa zihnimi kimse bilmiyor Nasılsa hayale bedel ödenmez Kimsenin kimseden yok alacağı İhsan POLAT 09.02.2012 İspir |
Aklımdan savrulan muğlâk hissiyat
Her nereye çarpsa dönüyor geri
Belki çarptığından daha da seri
Gayri anladım ki boş bile olsa
Doluya gebeymiş bu hoş gezegen
Mesnetsiz efkârın yok imiş yeri
Yinede dalarım bazen derine
Hayaller kurarım yeşilden aldan
Tadarım bilerek zehirli baldan
Öyle ki hoş gelir yar salıncağı
Nasılsa zihnimi kimse bilmiyor
Nasılsa hayale bedel ödenmez
Kimsenin kimseden yok alacağı
İnsanlar hayalleri kadar varmış.
Enfesti. Kutluyorum.