değil tabii... hemde hiç değil...

Aczini bilen kişi, kudret bahrine dalar,
Tevazu kanadıyla, kendini hakka salar,
Kibrin esiri olan, dünya ve ukba ağlar,
Gurur ateşten gömlek, yanan görücü değil.

Varlığına güvenme, malın değil o senin,
Gücün yetmez dışına, içine girmez elin,
Hayat yükü pek ağır, bir gün kırılır belin,
Dünya dert ile dolu, kimse sefada değil.

Emanettir sendeki, el ayak, göz ve kulak,
Aldanıp sahiplenme, veren geri alacak.
Haşirde çokça dakik, bir hesap sorulacak,
Boşuna medet umma, kimse yardımcı değil.

İnsan nedense gafil, görmüyor geleceği,
Zan ediyor ki her şey, düşünüp bileceği,
Unutmuş en sonunda, kara yer gireceği,
O karanlık kabirde, mumlar yanıcı değil.

Şimdi dersinki dostum, neden yazdın bunları,
Bilmezmiyim zan ettin, hakka giden yolları,
Amma uydum şeytana, unuttum kuralları,
Herkes pekala bilir, bunun sonu hoş değil.

elbette dost gittiğimiz yol yol değil sevgiler olsun yüreğine...