Ayrılıkları Sevmeden Önce Tanıdım
Ben ayrılıkları sevmeden önce tanıdım
Kavuşmanın imkansızlığını O dayanılmaz acısını Yaslandığın dağların kum gibi ufalandığını Babam ölünce anladım Hiç bir yokluğum Hiçbir yalnızlığım Annemin yokluğundaki gibi olmadı Ellerim kesildi Kollarım kesildi Gözlerim Akan yaşlardan boğuldu / kör oldum Ayaklarım var mıydı-yok muydu Varsa Nereye basıyordum Yoksa Neredeydi Bilmiyorum Ben ogün kayboldum Hayat ne garip İnsan Kaybedince Kaybettiklerinin değerini anlıyormuş Necdet GÖKNİL |