KIR TÜRKÜSÜ
Yayılır karanlık sisler engine,
Korkarım,bakamam sana ben yine. Yıllarca dalardım solgun rengine Güneşten nur uman gözler yanmasa! Vadide bir hazin nağme ürperdi; Bu ıssız dağların sen misin derdi? Üstünde yabani güller biterdi Dereler,tepeler seni anmasa... Çoşarak ruhunun bütün hevesi Yükseldi uzaktan bir çoban sesi. Bence bir,kırların ye’si,neşesi, Kolların boynuma halkalanmasa! |