SEN DE MAHKUM KAL ÖYLEUmmadığım bir anda ellerimi bıraktın, Bütün sahneler senin, son şarkını çal, söyle. Kirpikler arkasında derin uykuya dalmış, Bir çift mahmur göz gibi, sen de mahkûm kal öyle. Haftaları, ayları tespih gibi çekerken, Sensizliğin hicrini ak yaprağa dökerken, Uykusuz gecelerde, şafaklarım sökerken, Mutluluk çemberinde hâyâllere dal öyle. Hasretinden bir demet buket yaptım gül diye, Kimselere açmadım ben derdimi el diye, Yeter, sabrım kalmadı; no’lur artık gel diye, Mektubunu katlayıp, bir ulakla sal öyle. Ben kaldırım taşıyım sokaklarda çürüyen, Bir tutam kar tanesi dağ başında eriyen, Gölgemin ardı sıra kaderine yürüyen, Dönülmez akşamlarda, kıvrım kıvrım yol öyle |