MÜMKÜNSE
Ölürsem
İstanbul’da ölmeliyim ben. Namazda martılar geçmeli üstümden. Mümkünse kış olmalı. Mümkünse kimse duymamalı. Ölümler sıkıcıdır yaşayanlara. Mümkünse bir mezarcı,bir hoca... Tahta,toprak iş bitince, midyeleri koyup saca, laflasınlar umarsızca. |