KİREMİT UÇURAN
Rutubetliydi küçük oda,küf kokardı.
Soba uzak bir duvarda yanarken soğuk günlerde, o hep küçük odaya giderdi. Kiremit uçuran bir kar fırtınasında odaya girdim. Pencere önündeydi. Sordum: ’Ne var ki bu odada, küf ve rutubetten başka?’ ’Rüzgar’dedi. ’Evlat,rüzgar. Yalnız buradan güzel duyulur.’ Eliyle camın buğusunu sildi,parmak parmak... Karlı, karanlıktı sokak. ’Dinle’dedi. ’Dinle bak...’ |