DAHA DÜN
Daha dün!
Konuştuk uzun uzun. Bana çocukluğumu anlattı. Beni bu kadar bildiğini bilmiyordum. Beni bu kadar sevdiğini de bilmiyordum. Daha dün! Gülümseyip, ’’mevsimin kötü geçtiğini, bir çok şeyin değiştiğini’’ söyledi. Daha dün öğrendim uzun kış gecelerinde neden uyumadığını ve neden rüzgarın sesini sevdiğini. Daha dün başlamıştık biz olmaya. Baba oğuldan öte... |