Sen Bende Bittin
Martılarla gelmiştin
Bir kış sabahı Ulu orta değildi Sevmelerin dergâhı Sırça saray kimde vardı ki Bizde de olsun Nefes ol da Gönlümün köşkü seninle dolsun Böyle demiştin Konuşmama fırsat bile vermemiştin Hep öyle olur zaten sürcil-i lisanınmış meğer Rest çekti Bak Martılar da sana mecalsiz Onlarda sensiz Hırçınlaştı gönlüm sensiz Kalmadı heyhat Dünya gözümde fersiz Seni Haşmetli bir gecede kaybettim Güz gülleri gibi Sevgimi sana sermiştim Olaylı Suskunluğum Kan kaybedip döneceksin Biliyorum Susuzluğum senmişsin diyeceksin Ama iş işten geçmiş olacak Göz görmese Gönül katlanırmış derler ya atalar En iyisi seni içimde öldürmek Nefretime bile değmezsin Ayrılıklarda Nefret tohumları yeşertilir Ya iyi bilirsin Vazgeçtim ama Sevgi tohumlarına acilen ihtiyacım var Umma sakin Martılarından medet Gidişinle yıkıldılar Dönüşün de görürsün Bir kızılca kıyamet intizarlar Bence Gittiğin yerde takıl kal Kifayetsiz sevgi bizde Martıları bırak; deniz bile öfkeli Yani o bile benimle Martılara Bu gün onsuz olamam biçareyim El aman Bende dedim Vazgeçemediği benden geçti Vay aman Geçti mirim geçti Bunu bil Çoktan yarım şiirlerimi bitirdim İsyanlarımı uyuttum da Denizin Dibine seni susuz gark ettim |