İmlasız Sessizlik

İmlasız bir sessizliğin içindeyim
Herşeyi kuşatan bir yalnızlığım var
Zengin kelimelerle ağlayan şairliğimi
Koyulaşıp suyun alınya(zı)sını yazıyorum

Her kötülük kör kütük bir sarhoşluk
Asaletsiz bir cesaretle naralandırılan
Bil(m)iyorum ve sus(m)uyorum
Bu dem de “su” kirleniyor/ günahlanıyor

Çağır beni ey varlık yokluğun yamacından
Sessizliğimi nemlendiren gürültülü suküttan
Kurtar dününmün her bir kadavrasını
Ey suya yol açan kader ey meşru olan

Mavi soluklanıp yangın başlatan kırmızı gül
Yıldızları somurtan gökyüzüne karşı savaş
Suç; hüzünlü bir hayatı tercih edişimden
Bir kederi bir başka kederle dölleyerek

Kim,kimseliğini bıraksa kapıma güldür
Eli olmayan her yoksullukla evlenebilirim
Çarşının çaşıtlarıyla büyüdük bir zaman
Taşı sıkar suyuna yol verebilirim

Bu gemileri yakan dünün zamanını
Sereserpe seyreden göze inanıyorum
Cilalı bir gecenin koynuyum artık
Yakmayan bir ateşle etrafı aydınlatan