VÂV-I AŞK
Bir vavı-ı aşk ki çizdiğim,
Kalemimden yüreğime akan, Gülen gözüyle, gözlerime bakan. Kıvrımları rûhuma dokunan. Öyle bir vav ki beni yakan, Ağyâre harf gibi duran, Yâre "aşk" diye okunan. Gözü dünyaya kapalı, Gönlü aşka açılan. Ah bir aşk ki kalbime dökülen, Vâv edâsıyla kıvrılıp, bükülen, Yâr cilvesiyle gönlüme süzülen, Âh u figân edip kalemimle üzülen, Huzûr-i İlâhîde ta’zîmle büzülen "Hû" deyip aşk boyasıyla yazılan, Sevda kalemiyle gönlüme kazılan. Bir vav ki âh ile yanan, yakılan, Candan, canana çeken, çekilen…! (Sevim’in kırık incileri:) |
selamlar.