YAĞMUR KAÇAĞIBir yağmur sonrasında başladı herşey.. Usulca sokuluyordu ruhumuz, Bedenlerimize.. Ve derinliklerimizde, Zamanın ayak seslerini duyuyorduk.. Damlalar buhurumeryem kokuyordu, Hasret soluyordu toprak.. Dokunuyorduk yarınlara ellerimizle, Beyaz bir soğuğu hissediyorduk, Siyah düşünürken hayatı, Ve bir aşkı.. Biliyorduk herşeyi.. Masallardan gelip, Musallalara dayandığımızı, Görüyorduk.. Nedense hep kaçıyorduk, Düşlediğimiz gibi... Korkmasakta geçmişten, Korkutuyordu gelmekte olan.. Olduğu gibiydi herşey.. Ne siyahlar tükendi, Ne de bembeyazdı yaşamak.. Ve hala kaçıyoruz, Sahte bir suretle, Bugünden.. BİLAL YÜKSEKTEPE |
değerli kaleminizi sevgi dolu yüreğinizi
içtenlikle kutlar saygılar sunarım..