Ben senin varlığını değil yoklugunu sevdim
Ben senin varlığını değil yoklugunu sevdim
Varlığında var olmayan hasreti yaşadım Yokluğunda duman olan özlemine yandım kül oldum Varlığında değil yoklugunda ki gülüşünü anımsadım Gül yüzünü güller içinde yaşatırken değil Yoklugunda boyun bükerken dalında kurudunda sevdim Ben seni varlığının olmadıgı yok oldugun anlarda yaşattım Hayalinle içimi ısıttım günden güne Sen içinde benim olmadığım binbir türlü hayali kurarken Ben senin yoklugunun efkarında rüzgara savruldum Ben senin göz yaşlarınla yagmurlarda dolaştım Deli divane kendimi aştım Ben senin en çok varlığını değil yokluğunu sevdim Kaç gecenin varlığında yokluğunu Kaç ayazdan kalma sogukda kışı yaşadım Ben senın en çok yoklugunu sevdim ama ne care 26/01/2012 00:41 . |