SESSİZLİKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın yaşanmış duyguların yoğunluğunda akmıştır dizelere
Nereye baksam sessizlik suskunluk Duvarlar porteler susmuş Camlar ses vermiyor susmuş Aydınlığın gücü yetmiyor geceye Karanlığa suskunluğa Küçük radyom suskun Sobam çıtırdamıyor Çay bitmiş bardak kıpırdamıyor Kitap yok sayfa açılmıyor Yazmıyor kalemim Romanım susmuş Dışarda yıldızlar sessiz Rüzgar dinmiş Evler sönmüş Yollarda taşıtlar susmuş Her ne tarafa baksam sessizlik Bıçak açmıyor cansız bedenin yüreğini Hayal meyal hatırladığım köyüm köylüm işçim gece konduda öğrencim okulda Öğretmenim derslikte susmuş Annem gözyaşlarına Kardeşlerim kitaplarına Babam işine susmuş 78’ler den kalma dostum uykuda Nefesler susmuş Görüp anlayamadığım Ay geceye Güneş gökyüzüne Rüzgar bulutlara Toprak ağaca Su çiçeğe susmuş Ve ben kalemime sustum. deren bulut |
Ay geceye
Güneş gökyüzüne
Rüzgar bulutlara
Toprak ağaca
Su çiçeğe susmuş
.......
nadas zamanı olsa gerek...arkasından gürültü verim başlar...kalaeminiz susmasın..
tebrikler..saygılar..